Оюутан хүний мөн чанар

Зээ би гэж хүн шалгалт энэ тэр гээд хөгийн царайтай юм гэлдэрсээр л. Тэнцэж байгаа юм уу, унаж байгаа юм уу бүү мэд. Одоо 2хоныг өгчихвөл тэгээд хэхэхэ... гээд инээгээд суухгүй юу. Анх шалгалт өгч байхдаа бичиж чадахгүй байсныгаа бодвол одоо нэг юм худлаа үнэн бичээд байдаг болчихож. Ядаж 20 хуудас бичдэг болчих юмсан гэж мөрөөддөг байсан чинь овоо чөлөөтэй 20 гаргаж бичээд л. Гэхдээ бас хуудасны тоонд ач холбогдол өгч болохгүй, хамгийн дээд тал нь 27 хуудас бичээд унаж байсан түүх бий. Дараа нь яг тэр шалгалтаа дахиж өгөөд, аймаар муу бичлгээ гэсэн чинь тэнцчихсэн байсан. Ер нь яаж тэнцээ яаж унаад байгаагаа нэг л сайн ойлгохгүй л байна даа.
Эхний 2 шалгалтан дээр хамгийн урд хаанаас ч хэн ч, тэр байтугай өөр байшинд байгаа хүн хүртэл миний үйлдлийг харахаар газар суусан бол, хагассайны шалгалтыг өөр зааланд авч таарлаа. Тэнд нь харин хамгийн хойно шахуу, харанхуй мухарт миний юу хийж байгаа байтугай, жаахан худлаа ярьвал байгаа эсэх нь ч мэдэгдэхээргүй газар сууж таарав. "Мэддэг" юмнууддаа хариулчихаад, үлдсэнд нь юу гэж үлгэр зохиох вэ гэсэн шүү юм бодоод сууж байтал харин гэнэт шипи бэлддэг байж гэж ч бодогдлоо. Бэлдсэн байсан бол өдийд ёстой дуржигнуулж байхгүй юу гээл өөртэйгөө яриад, үе үе багш руугаа гараа даллаж инээчихээд л...
Харин гарч ирээд шипи бэлдсэн бол гоё байх байлаа гэтэл манай ангийн хужаа нөхөр харин "it should be done everytime, that's a nature of students and you know who we are" гэдэг юм даа. Новш нээрээ ч үнэн үг хэлчихэв үү дээ гэж 2 хоног бодогдлоо. Шалгалтанд тэнцэх учраа олохгүй уймарч, дахин дахин өгч, тэнцэхээрээ гавьяа байгуулчихсан юм шиг байж байхаар ингээд үзэх нь зөв ч юм шиг. Уул нь хичээл хийх цагаа арай, бүр өчүүхэн төдий л ихэсгэчихвэл л болох л байх л даа. Даанч залхуу хог юм даа би. Гэхдээ нэгэнт тухайн хичээлээр ямар ойлголттой болох ёстойг нь олоод авчихаж байгаагаас хойш, шалгалтанд шипитэй ороод л тэнцчих нь зөв ч юм шиг.